MERHABA bugün sizlere kendi yazmış olduğum duygusal bir hikayeyi sergilemek istedim 

                                                   TAVAN

Yine ne pozisyonum nede bakışım değişti .

Tavan aynı tavan lamba aynı lamba ,ama çok acıyordu boynum ,kafamı arkaya germekten, ama tavanda bir değişiklik vardı  ya da ben lambanın arkasındaki köpüğün şeklinin sayısını yanlış saymıştım ki öyleydi 12  yerine 9 saymışım .

Tavan birden hareket etti ,meğersem annem beni mutfağa götürmüş.

Karnımın gurultusunu duyan annem hemen bir şeyler hazırladı ,ne var ki bende manzaraya karşı ,anneme, babama karşı bakarak yiyebilseydim de şu pürüzlü tavanı görmeseydim.

annem bana yemek yedirirken ağlardı , gözünün yaşından bir damla yanaklarımda süzüldü ,annem yanağımı silerken silme diyemedim .

dışarıdan sesler geliyordu , çocuk sesleri bende bir gün onlar gibi olacağım ,ağaçlara tırmanacağım karşımdakine bakıp ona gülümseyeceğim desem de hala tavan bana bakıyor ben tavana .

yine bir gün uyandığımda  hiçbir değişiklik yoktu kolumu başımı kıpırdatamasa da gözümün yaşı durmuyordu , süzülüyordu yanaklarımdan sonra boynumdan geçip kuruyordu .

Dayanamazdı annem ağlamama o da dizime çöker ağlardı .

bir gün komşumuz ile kızı gelmiş ,kızı da eline oje sürüyordu "duyduğuma " göre 

ben daha elimi ayağımı tanıyamazken .

Babam da annem de ellerinden geleni yaparlardı benim için 

bazen ikisi de aç yatar aç kalkarlardı çünkü benim ilaçlarımın hepsi neredeyse bir aylık geçimimizdi .Ah bir ayağa kalksam ah! felç olmasaydım da çalışsaydım evin geçimini sağlasaydım .Annemin elini sıcak sudan soğuk suya değdirmez babamı da paşalar gibi yaşatırdım. 

Ama bu söylediklerim herhalde rüyada gördüklerim.

bu sefer başka bir tavana götürüldüm "duyduğuma "göre salonun tavanıymış ,bu tavan benim tavandan çok farklıydı ,bu tavan daha pürüzsüz taşları inceydi .

Her günüm böyle geçiyordu TAVAN ,TAVAN,  TAVAN, SONRA dışarıda oynayan çocuklara özenip hiçbir zaman onlar gibi olamayacağımın düşüncesi he bide TAVAN