Annem beni akşam yemeği için mutfağa çağırdı yemek masasına oturduk içime bir anda ürperme gelmişti. Ben de bunun yeni eve taşındığımızdan dolayı olduğunu düşünüp yemeğimi yemeye devam ettim. Anneme ellerine sağlık anneciğim dedikten sonra odama çıktım ve elime bir dergi alıp okumaya başladım. Dergide bizim oturduğumuz şehirden bahsediyordu yani İstanbul'dan dergiyi okumaya devam ettim ve İstanbul'da birçok olaylar olduğundan bahsediyordu. Biraz korkmuştum oturduğum şehirde garip olayların olması beni korkutmuştu. Odaya bir anda babam girdi onun girmesiyle irkildim.
Babam: Korkuttum sanırım?
Luka(Ben): Hayır baba gel içeri lütfen
Babam yavaş adımlarla yanıma yaklaştı ve yatağa oturdu
Babam: Ne okuyorsun?
Luka: Öyle bir dergi buldum onu okuyorum baba
Babam: Peki odanı beğendin mi?
Luka: Evet ama biraz ışık sorunu var
Babam: Tamam oğlum onu yarın hallederiz
Luka: Tamam baba
Babam: İyi geceler oğlum
Luka: Sana da babacığım
Babam kapıyı kapatmıştı oda çok karanlıktı çok korkuyorudum daha 12 yaşımdaydım korkmamak elimde değildi bir bardak su içmek için yatağımdan kalktım ve kapıya doğru yürüdüm, kapıyı açtım.
Mutfağa doğru ilerledim tam bardağı alıp suyu doldurucaktım fakat bir an odamdan ses geldi hemen koşa koşa odaya gittim fakat hiç kimse yoktu. Baktığımda rafta olan kitabımın yerde olduğunu fark ettim. Kitabı aldım ve bir süre inceledim sonra geri mutfağa gittim. Gittiğimde tezgah üstünde olan bardak yoktu sanki arkamda biri var gibi hissettim arkamı döndüm o his hala vardı bir süre dona kaldım. Sonra kapıdan içeri annemin kıyafetlerinin aynısını giymiş biri girdi. Evet o annemin kıyafetleri ama ses tonu ve yüz tipi aynı değildi. Ona doğru yaklaştığımda kadın kayboluyordu sanki piskolojim bozulmuş gibi hissediyordum. Delirmiş miydim yoksa bunların hepsi yaşanıyor muydu? Aklımda bir sürü soru vardı. Kendimi delirmiş gibi hissediyordum tırsarak odaya yöneldim. Kapı kapalıydı fakat ben kapıyı kapatmamıştım içimde daha çok korku oluşmaya başlamışdı. Şöyle düşünüyordum eğer ki bunları anneme anlatırsam benim delirdiğimi düşünür ve beni hastaneye götürürler diye dününmüştüm ve bu olanları kimseye anlatmama kararı aldım. Odama gittim yatağın içine girdim tableti elime alıp Google'ye perili evler diye yazdım ve sonuç aranamadı yazdı sonrasında demek ki öyle bir şey yok diye düşünerek yatağa yatıp uyudum sabah 09.30'da babam beni uyandırdı.
Babam: Oğlum kalk okul kaydını yaptıracağız diyerek beni uyandırdı elimi yüzümü yıkadım dişlerimi fırçaladım. Kıyafetlerimi giymek için dolabı açtım ve kıyafeti seçip giydim annem bana seslendi.
Annem: Oğlum kahvaltıya gel.
Luka: Tamam anneciğim geliyorum.
Merdivenlerden indim mutfağa girdim ve masaya oturdum. Neredeyse hiçbir şey yememiştim dünkü olayı düşünüyordum.
Annem: Neden hiçbir şey yemiyosun?
Luka: Çok aç değilim anne odama çıkabilir miyim?
Annem: Sen bilirsin oğlum.
Odama doğru yol aldım yürüyordum sürekli dünkü olay aklıma geliyordu. O olayları unutup babamla yeni okulum için yola çıktık okula geldik kayıt işlemlerini bitirdik ve eve döndük. Ben yeni arkadaşlar edinmek için biraz dışarı çıktım fakat dışarda sadece bir çocuk vardı onun yanına gidip konuştum.
Luka: Merhaba
Bilinmez çocuk: Merhaba
Luka: Adın ne?
Bilinmez çocuk: Adım Momo senin ne?
Luka: Benim adım Luka tanıştığımıza memnun oldum Momo.
Momo: Ben de
Luka: Sen nerede yaşıryosun?
Momo: Ben şu karşıdaki evde abimle beraber kalıyorum.
Ev çok korkunçtu sanki burası normal bir şehir değil gibi hissediyordum eve baktıkca içim kararıyordu. Momo beni evine davet etmişti.
Momo: Seni bir gün evimizde misafir etmek isteriz belli ki iyi bir insana benziyorsun.
Luka'nın iç sesi: Hemen bir bahane bulmalıyım o eve gidemem çok korkunç.
Luka: Eee annemin izin vereceğini düşünmüyorum belki başka bir zaman gelirim.
Momo: Tamam. Kaç yaşındasın?
Luka: 12 senin yaşın kaç?
Momo: Ben de 12.
Luka: Peki güzel. Benim eve gitmem gerekiyor görüşürüz.
Momo: Peki görüşürüz.
Luka: Çocuk ne kadar garipti evleri de çok korkunçtu nasıl yaşayabiliyorlar orada çok merak ediyorum. Ne yiyip ne içiyorlar diye uzun süre düşündüm. Evin merdivenlerinden çıktım ve kapıyı çaldım. Fakat kimse açmadı bir daha vurdum kapıya yine açılmadı. Belki işleri vardır diye zile bastım evden ses gelmedi. Dışarı tekrar çıktım bankta oturdum yanıma Momo geldi.
Devam Edecek...
0 yorum:
Yorum Gönder